De thuissituatie is momenteel te instabiel om een diagnose te kunnen stellen…
Mijn wenkbrauwen gaan omhoog, ik frons. Gemengde gevoelens. Moet ik dit nou als iets positiefs zien, of is dit juist ook de wereld op z’n kop? Het bevestigt voor mij nogmaals, hoe verkeerd we het DSM systeem in de zorg gebruiken.
Enerzijds opgelucht dat dit kind geen DSM-V stempeltje heeft gekregen op basis van logische gedragssymptomen in een zeer stressvolle thuissituatie.