‘Alle gedrag is begrijpelijk, als we de context beter leren kennen’
Behind Behaviour is opgericht met als doel kennis en kunde onder zorg-, onderwijs- en andere professionals te vergroten.
In opleidingen en trainingen leer ik professionals die met mensen werken meer over o.a. trauma, hechting, huiselijk geweld, kindermishandeling en seksueel misbruik en de invloed daarvan. Daarnaast werk ik als freelance gedragswetenschapper en orthopedagoog aan verschillende projecten in de (jeugd)zorg. Ook coach ik professionals in het werkveld en geef ik les over empathie op een basisschool. Via blogs en andere publicaties deel ik mijn kennis en visie. Vanuit de wens zo praktisch mogelijk bij te dragen, ontwikkel ik materiaal om het praten over bovenstaande onderwerpen te vergemakkelijken en te verhelderen. De Praatkaartjes set over Trauma is de eerste uitgave van Behind Behaviour.
In mijn werk als orthopedagoog en gedragswetenschapper houd ik mij al jaren veel bezig met trauma. In gesprek met mensen krabbel ik vaak blaadjes vol met tekeningetjes om het verbale verhaal te ondersteunen en te verduidelijken. Dat kan makkelijker en mooier dacht ik vaak, en zo ontstond het idee voor een set beeldende ‘Praatkaartjes’.
De Praatkaartjes zijn bedoeld om op beeldende wijze en in gemakkelijke taal uitleg en psycho-educatie te geven aan kinderen, jongeren en volwassenen. De eerste set gaat over trauma en de overlevingsmechanismen die een rol spelen bij trauma. De kaarten zijn bedoeld om de theorie in gesprek te verduidelijken en daarmee ook om te ontschuldigen. De set bestaat uit 30 kaarten en een boekje met uitgeschreven voorbeelduitleg per kaartje/onderwerp. Samen verpakt in een bedrukt doosje.
Nieuwsgierig naar de ‘Praatkaartjes’? Vul je mailadres in en krijg een download in je mail met een proefpakketje.
‘Eerst was er verbetering in jouw gedrag te zien. Na de zomer werd echter duidelijk dat je dat niet hebt kunnen volhouden…’
Oef…
Buikpijn bij het lezen. Ik hoop dat hij dit niet zelf heeft gelezen. Hij heeft het hoe dan ook wel gevoeld. Wat pijnlijk. Wat doet dit met een kind?
‘Wil je het nog ergens anders over hebben?’
Ik wil het wel..
Maar het lukt niet
Verscheurdheid, boosheid en verdriet
Het borrelt op,
’t moet gauw weer weg,
want stel je voor dat ik het zeg?
Mijn wenkbrauwen gaan omhoog, ik frons. Gemengde gevoelens. Moet ik dit nou als iets positiefs zien, of is dit juist ook de wereld op z’n kop? Het bevestigt voor mij nogmaals, hoe verkeerd we het DSM systeem in de zorg gebruiken.
Enerzijds opgelucht dat dit kind geen DSM-V stempeltje heeft gekregen op basis van logische gedragssymptomen in een zeer stressvolle thuissituatie.
